43/41
Ingrid ve Martha, aynı dergide birlikte çalıştıkları gençliklerinde yakın arkadaştılar. Yıllarca iletişim kurmadıktan sonra, aşırı ama garip bir şekilde tatlı bir durumda tekrar karşılaşırlar. Pedro Almodóvar senaryoyu Tilda Swinton’a gönderdiğinde, Ingrid’i kimin oynaması gerektiğini sordu. İkisinin de aklında Julianne Moore vardı. The 7PM Project’te yer aldı: 8 Eylül 2024 bölümü (2024). Bir Almodovar filmini İngilizce izlemek biraz tuhaf. Bu, o kadar özünde İspanyol bir yönetmen ki, İspanyolca eksikliği (kısa bir cümle dışında) filmi temel bir unsurdan mahrum bırakıyor gibi görünüyor. Ancak İngilizce’de bile Almodovar, tıpkı Woody Allen’ın Fransız filminde Woody Allen olarak kalması gibi, Almodovar olarak kalıyor. Bence bu, yaptığı en iyi filmlerden biri. Güzel, dokunaklı ve anlamlı. Çok az film bu üç özelliği bir araya getiriyor. Yönettiği her yeni filmde, saf film yapımcılığına bir adım daha yaklaştığı anlaşılıyor. Bu durumda, ikisi de ölümle başa çıkmak zorunda kalan iki arkadaşın hikayesi. Martha kanserden ölmek üzeredir ve ötanazi ister. Ingrid, ölümden korkan ama yine de Martha’ya son günlerinde eşlik etmeyi kabul eden eski bir arkadaştır. Filmin çok depresif olduğu anlaşılıyor. Sizi temin ederim: öyle değil. Tam tersi. Üzücü anlardan çok daha fazla mutlu an var. Martha bile son anlarında hayata sarılır çünkü onları ormanda bir kez daha güzellik, renk ve estetik dolu bir dünya yaratan muhteşem lüks bir villada geçirmek ister. Dekorları her zamanki gibi dikkatlice tasarlanmıştır. Ama aynı zamanda iyi dostlukların ne kadar değerli olabileceğini ve onur ve saygının ölümde bile ne kadar önemli değerler olduğunu gösteren çok dokunaklı bir filmdir. Almodóvar filminde birçok göndermeye yer verir. Martha ve Ingrid, Buster Keaton ve John Huston filmlerini izler ve bir Rossellini filminin oynadığı sinemaya giderler. Ama bence en belirgin etki Ingmar Bergman’dır. Hikaye sadece Bergman’ın kişiliğini anımsatmakla kalmıyor, aynı zamanda filmin tamamı Bergmanvari bir his veriyor. Birçok Bergman filmi gibi, yoğun bir şekilde diyalog temelli, ölüm ve din gibi temaları ele alıyor ve sınırlı sayıda karaktere sahip. Fark: Almodovar biraz İspanyol sıcaklığı ve rengi katıyor.