19/47
Mutluluk ajanı Amber, Butan’ın Himalayalarında yürüyüş yaparak insanların mutluluğunu araştırıyor. Uzak dağ yürüyüşünde tatmin arıyor. Buna "mutluluk ajanı" denmesi gerekip gerekmediğinden emin değilim. Bunun yerine? Sadece yeterli olanla yetinmeyin, hayatınızdaki birçok şeyden gerçekten memnun olun. Amber, bu küçük Himalaya krallığının genişliğini yılda iki kez dolaşarak vatandaşların olaylar hakkında ne hissettiğini bulmaya çalışırken bunu bulmaya çalışıyor. Bir dizi araç kullanarak, eski ve yeni, kentsel ve kırsal, geleneksel ve modern sakinlerle sohbet ediyor; hepsi de nüfusun nasıl hissettiğini teyit etme ve bu tutumları dinlemeye ve öğrenmeye istekli bir hükümete geri bildirimde bulunma amacını taşıyor. İnsanlarını iyi bir yerde tutmak için – zihinsel ve fiziksel olarak. Bu belgesel, özlemleri yaş, yetenek, konum, eğitim/mesleki beceriler açısından önemli ölçüde değişen, ancak çoğu zaman çevrelerine karşı bir takdir duygusu bırakan bir grup insanla tanıştırıyor. Batılılara geçim kaynakları daha temel, tarımsal ve gelişmemiş görünse de; dağlardaki varoluşlarına dair kendi algıları, güzel manzaraları, temiz havası ve Tanrı’nın kutsamalarıyla, onlara belirsiz bir tatmin ve doyum hissi veriyor gibi görünüyor. Elbette herkes tatmin olmuyor, ancak kralın saygısı ve statüko için "yakarışlar" tüm demografik özelliklere yayılıyor, bozulmadığını, bu yüzden düzeltmeyin diye bağırıyor. Burada birkaç karakter var, bazıları daha eğlenceli ve birkaçı daha basit ve belki de Amber, sorularına anlamlı yanıtlar almak için işini kesip veriyi yararlı bir şekilde çıkarabilmek için elinden geleni yapıyor. Teknolojik olarak gerçekten gelişmemiş bir toplumda, hala herkesin internete erişimi var gibi görünüyor ve herkesin karar alma süreçlerini güçlendirmek için bilgiyi kullanma konusunda gururlu bir geleneği var – ancak yine de bu sihirli kelimenin yaygın olduğunu düşünüyorlar. Mutlu. İnek sahibi olmak da yardımcı oluyor gibi görünüyor!